Author: thepdevata.com
-
เทพพระอังคาร
พระอังคาร พระอิศวรทรงสร้างจากกระบือ ๘ ตัว บดป่นเป็นผง ห่อด้วยผ้าสีชมพูหม่น พรมด้วยน้ำอมฤตได้บุรุษผิวสีทองแดง ทรงกระบือเป็นพาหนะ ประจำอยู่ทิศตะวันออกเฉียงใต้ เป็นเทพนพเคราะห์ประเภทบาปเคราะห์ มีอารมณ์มุทะลุ ตึงตัง ชอบใช้กำลัง ใจร้อน เป็นมิตรกับพระศุกร์ และเป็นศัตรูกับพระอาทิตย์ สัญลักษณ์เลข ๓ มีกำลังพระเคราะห์เป็น ๘ ในคติฮินดู พระอังคาร มีนามว่า พระมังคละ หรือ พระมงคล ถือกำเนิดจากเหงื่อหรือเลือดของพระศิวะที่ทรงหยดลงในขณะทรงพระพิโรธกับการต่อสู้กับอันธกาสูร และพระแม่ธรณีได้รองรับไว้ กำเนิดเป็นกุมารกายสีแดงโลหิต มี ๔ กร บ้างก็ว่าเป็นบุตรของพระแม่ธรณีกับพระวิษณุในร่างพระวราหาวตาร เดิมมีนามว่า พระเภามะ พระเภามะได้เริ่มการบูชาพระศิวะ จนพระศิวะพอพระทัย และแต่งตั้งให้เป็นเทวดานพเคราะห์ อีกตำนานเล่าว่า พระมังคละ มีนามว่า พระโลหิตางค์ เกิดจากเหงื่อของพระศิวะในขณะที่ทรงสอนการร่ายรำตาณฑวะแก่นาฏยาจารย์ พระแม่ธรณีได้รองรับไว้ และยกกุมารนี้ให้อันธกาสูร พระโลหิตางค์ ได้ร่ำเรียนวิชากับนาฏยาจารย์ ต่อมาอันธกาสูรถูกพระศิวะสังหาร นางวฤษภานุ มเหสีของอันธกาสูรได้ยุยงให้พระโลหิตางค์ รบกับพระศิวะ พระโลหิตางค์ประชันดนตรีกับพระศิวะ และพ่ายแพ้ไป พระโลหิตางค์ได้สำนึกผิดและขอขมา พระศิวะทรงให้พรและแต่งตั้งให้เป็นเทวดานพเคราะห์…
-
เทพพระจันทร์
พระจันทร์ พระอิศวรทรงสร้างจากเทพธิดา ๑๕ นาง บดป่นเป็นผง ห่อผ้าสีขาวนวล พรมด้วยน้ำอมฤตได้บุรุษรูปงาม มีสีผิวกายขาวนวล ทรงอาชา (ม้า) เป็นพาหนะ ประจำอยู่ทิศตะวันออก เป็นเทพนพเคราะห์ประเภทศุภเคราะห์ มีอารมณ์อ่อนโยน เพ้อฝัน รวนเร และอาจมีเล่ห์เหลี่ยมมาก พระจันทร์เป็นมิตรกับพระพุธ และเป็นศัตรูกับพระพฤหัสบดี สัญลักษณ์เลข ๒ มีกำลังพระเคราะห์เป็น ๑๕ ลักษณะของพระจันทร์ ในคติไทย เป็นเทพบุรุษ มีกายสีขาว มี 2 กร ทรงดอกบัวและพระขรรค์เป็นอาวุธ สวมมงกุฎน้ำเต้า สวมอาภรณ์สีขาว ทรงเครื่องประดับด้วยเงินและไข่มุก ทรงม้าเป็นพาหนะ ในคติฮินดู เป็นเทพบุรุษมีกาย สีขาวเงิน รูปร่างเล็ก เอวเล็ก มีรูปงาม มีรัศมีเย็นสีเงิน มี 4 กร ทรงดอกบัว คทา หม้อน้ำโสม ฯลฯ สวมมงกุฎสีเงิน สวมอาภรณ์สีขาว ทรงเครื่องประดับด้วยเงินและไข่มุก ประทับนั่งบนดอกบัว ทรงราชรถสีเงินเทียมม้าขาว 10 ตัว…
-
เทพพระอาทิตย์
พระอาทิตย์ เป็นเทพนพเคราะห์ที่มีอำนาจเหนือกว่าเทพ นพเคราะห์ทั้งปวง พระอิศวรทรงใช้ราชสีห์ ๖ ตัว ป่นเป็นผง ห่อด้วยผ้าสีแดง พรมด้วยน้ำอมฤต ลักษณะเป็นบุรุษมีผิวกาย สีแดง ทรงราชสีห์เป็นพาหนะ ประจำอยู่ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ เป็นเทพนพเคราะห์ประเภทบาปเคราะห์ มักมีอารมณ์รุนแรง ตัดสินใจไว เฉียบขาด รักอิสระ แต่ซื่อสัตย์ เป็นมิตรกับพระพฤหัสบดี และเป็นศัตรูกับพระอังคาร สัญลักษณ์เลข ๑ มีกำลังพระเคราะห์เป็น ๖ ในพุทธศาสนาแบบเถรวาท พระอาทิตย์ หรือ สุริยเทพบุตร เป็นเทพบุตร ๑ ในเทพ ๓๓ องค์ ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ มีวิมานกว้าง ๑๕๐ โยชน์ ใหญ่ ๕๐ โยชน์ มีราชรถเทียมม้า ๑๐๐ ตัว เป็นผู้ขับเคลื่อนดวงอาทิตย์ ให้โคจรในทางทั้ง ๓ ทำให้เกิดฤดูกาล ทางนอกสุดเรียกว่า โคณวิถี ก่อให้เกิดเหมันตฤดู (ฤดูหนาว) ทางกลางเรียกว่า อัชวิถี ก่อให้เกิดคิมหันตฤดู…
-
บทสวดธัมมะจักร
ภุมมานัง เทวานัง สัททัง สุตวาจาตุมมะหาราชิกา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง จาตุมมะหาราชิกานัง เทวานัง สัททัง สุตวา ตาวะติงสา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง ตาวะติงสานัง เทวานัง สัททัง สุตวายามา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง ยามานัง เทวานังตุสิตา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง ตุสิตานัง เทวานัง สัททัง สุตวา นิมมานะระตี เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง นิมมานะระตีนัง เทวานัง สัททัง สุตวา ปะระนิมมิตะวะสะวัตตี เทวา สัททะ มะนุสสาเวสุง ปะระนิมมิตะวะสะวัตตีนัง เทวานัง สัททัง สุตวา พรหมะกายิกา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง พรหมะกายิกานัง เทวานัง สัททัง สุตวา พรหมะปาริสัชชา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง พรหมะปาริสัชชานัง เทวานัง สัททัง สุตวา พรหมะปุโรหิตา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง พรหมะปุโร หิตานัง…
-
บทสวดบูชาไตรสรณคมน์
พุทธัง สะระณัง คัจฉามิธัมมัง สะระณัง คัจฉามิสังฆัง สะระณัง คัจฉามิ ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิทุติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิปาณาติปาตา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิอะทินนาทานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิกาเมสุมิจฉาจารา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิมุสาวาทา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิสุราเมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ(ต่อไปพระผู้นำกล่าวรับว่า)อิมานิ ปัญจะ สิกขาปะทานิสีเลนะ สุคะติง ยันติ สีเลนะ โภคะสัมปะทาสีเลนะ นิพพุติง ยันติ ตัสมา สีลัง วิโสธะเย พุทธะบูชา มหาเตชะวันโตธัมมะบูชา…
-
ยอดพระกัณฑ์พระไตรปิฎก
1.อิติปิ โส ภะคะวา อะระหัง วัจจะโส ภะคะวาอิติปิ โส ภะคะวา สัมมาสัมพุทโธ วัจจะโส ภะคะวาอิติปิ โส ภะคะวา วิชชาจะระณะสัมปันโน วัจจะโส ภะคะวาอิติปิ โส ภะคะวา สุคะโต วัจจะโส ภะคะวาอิติปิ โส ภะคะวา โลกะวิทู วัจจะโส ภะคะวา 2.อะระหัง ตัง สะระณัง คัจฉามิอะระหัง ตัง สิระสา นะมามิสัมมาสัมพุทธัง สะระณัง คัจฉามิสัมมาสัมพุทธัง สิระสา นะมามิวิชชาจะระณะสัมปันนัง สิระสา นะมามิสุคะตัง สะระณัง คัจฉามิสุคะตัง สิระสา นะมามิโลกะวิทัง สะระณัง คัจฉามิโลกะวิทัง สิระสา นะมามิ 3.อิติปิ โส ภะคะวา อะนุตตะโร วัจจะโส ภะคะวาอิติปิ โส ภะคะวา…
-
บทสวดพาหุง บทสวดชัยปริตร (มหาการุณิโก) คาถาแห่งชัยชนะ
บทสวดพาหุง หรือ บทสวดพาหุงมหากา เป็นคำสวดขึ้นต้นของคาถาที่ชื่อว่า “พุทธชัยมงคลคาถา” จึงทำให้คนส่วนใหญ่เรียกคาถานี้ว่า บทสวดพาหุง ถือเป็นคาถาเก่าแก่ มีความยาว 8 บท ที่มีเนื้อหาสรรเสริญชัยชนะ 8 ประการอันเป็นมงคลของพระพุทธเจ้า ที่ทรงใช้ธรรมะอยู่เหนือมนุษย์และมารผจญทั้งปวง เปิดประวัติ “บทสวดพาหุง” มีที่มาจากไหน? ไม่มีหลักฐานระบุไว้อย่างชัดเจนว่าใครเป็นผู้แต่งบทสวดพาหุง แต่เชื่อว่าเป็นบทถวายพรพระ ที่ถูกแต่งขึ้นมาถวายกษัตริย์เมื่อต้องออกรบ เพื่อเสริมสิริมงคลให้ชนะศึกสงคราม สำหรับที่มาของบทสวดพาหุง พระธรรมสิงหบุราจารย์ หรือ “หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม” แห่งวัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี เป็นผู้นำมาเผยแพร่ ทำให้พุทธศาสนิกชนที่เลื่อมใสศรัทธานิยมสวดตามมาจนถึงปัจจุบัน โดยหลวงพ่อจรัญได้นิมิตฝันถึง สมเด็จพระพนรัตน์ วัดป่าแก้ว แห่งกรุงศรีอยุธยา (ปัจจุบันก็คือ วัดใหญ่ชัยมงคล จ.พระนครศรีอยุธยา) ซึ่งท่านเป็นพระอาจารย์ของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ท่านเป็นผู้แต่งคาถาบทดังกล่าว เพื่อถวายให้สมเด็จพระนเรศวรมหาราช ทรงสวดระหว่างอยู่ในพระบรมราชวัง และในยามรบทัพจับศึก ทำให้ทรงได้รับชัยชนะกลับมาทุกครั้ง ซึ่งสมเด็จพระพนรัตน์ วัดป่าแก้ว ได้บอกให้หลวงพ่อจรัญไปตามหาบทสวดพาหุงเพื่อนำมาเผยแพร่ หลวงพ่อจรัญ ได้เดินทางไปยังวัดใหญ่ชัยมงคล ซึ่งในขณะนั้นกรมศิลปากรกำลังบูรณปฏิสังขรณ์องค์พระเจดีย์ใหญ่ หลวงพ่อจรัญเห็นโพรงด้านล่างเจดีย์ จึงไต่บันไดลงไปเบื้องล่าง และพบใบลานทองคำจารึกของสมเด็จพระพนรัตน์ วัดป่าแก้ว ซึ่งมีคำจารึกบทสวดพาหุงดั่งที่นิมิตจริงๆ…
-
บทอารธนาพระพุทธเจ้า “พรหฺมา จ โลกาธิปตี สหมฺปติ”
พระพุทธเจ้าหลังตรัสรู้ทรงประทับอยู่ภายใต้ต้นราชายตนะหรือไม้เกดครบ ๗ วันแล้ว พระพุทธเจ้าเสด็จแปรสถานที่ประทับ กลับไปประทับอยู่ภายใต้ต้นอชปาลนิโครธหรือต้นไทร ซึ่งเคยเสด็จไปประทับหนหนึ่งมาแล้ว ครั้งนี้นับเป็นสัปดาห์ที่ ๕ ระหว่างที่ประทับอยู่ ณ ที่นี่ พระพุทธเจ้าทรงพิจารณาถึงธรรมที่พระองค์ได้ตรัสรู้มา ทรงเห็นว่า เป็นธรรมที่มีความหมายสุขุมละเอียด ก็ทรงบังเกิดความท้อพระทัยว่า จะมีใครสักกี่คนที่จะฟังธรรมของพระองค์รู้เรื่อง พระทัยหนึ่งจึงเกิดความมักน้อยว่าจะไม่แสดงธรรมเพื่อโปรดใครเลย
-
คาถาชินบัญชร โดยสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี)
อานิสงค์การสวด พระคาถานี้เป็นคาถาศักดิ์สิทธิ์ตกทอดมาจากลังกา ท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯค้นพบในคัมภีร์โบราณและได้ดัดแปลงแต่งเติมให้ดีขึ้นเป็นเอกลักษณ์พิเศษผู้ใดสวดภาวนาพระคาถานี้เป็นประจำสม่ำเสมอจะทำให้เกิดความสิริมงคลแก่ตนเองศัตรูไม่กล้ากล้ำกราย มีเมตตามหานิยม ขจัดภัยตลอดจนคุณไสยต่างๆ ก่อนเจริญภาวนาให้ตั้งนะโม ๓ จบ แล้วระลึกถึงหลวงปู่โตและตั้งคำอธิษฐานแล้วเริ่มสวด (ที่มา : บทสวดมนต์ทั่วไป) บทแปล